Nacht van de Vluchteling

Over twee weken loop ik mee met de Nacht van de Vluchteling. Het GroenLinks Leiden wandelteam bestaat uit Lauri, Gemma, Erik, Astrid en ikzelf.  Samen met duizenden anderen gaan we gedurende de nacht een flink eind lopen om geld op te halen voor vluchtelingen. Sponsor mij!

Het GroenLinks Leiden wandelteam.

Zaterdag 17 juni om middernacht start voor ons de loop in Rotterdam. We lopen dan in iets meer dan 8 uur de 40 kilometer, en komen ‘s ochtends aan in Den Haag. Onderweg zijn er een aantal rustpunten met koffie en toiletten, en bij aankomst in Den Haag is er een ontbijt.

De route van 40km van Rotterdam naar Den Haag.

Die de nacht zijn we natuurlijk gezellig aan het lopen, maar het is ook een moment om te denken aan mensen die echt op de vlucht zijn. Mensen die niet met een rugzak vol koekjes en drinken lopen, maar met een kind op hun nek, en alleen de spulletjes die ze hebben kunnen meenemen. Dat is andere koek.

De loop is dus gedeeltelijk een moment van bezinning, gedeeltelijk een blijk van solidariteit, en gedeeltelijk een sponsorloop. Het zou erg fijn zijn als je kunt sponsoren!

Population fleeing their villages due to fighting between FARDC and rebels groups, Sake North Kivu the 30th of April 2012. © MONUSCO/Sylvain Liechti

40 kilometer is geen afstand die je zomaar moet gaan lopen, en we zijn aan het trainen. Afgelopen zondag liep ik samen met Lauri een rondje om de Kaag van 32,8 kilometer. Het was heerlijk weer, en op de paardenboer na die echt vond dat we niet 40 meter over z’n terrein mochten lopen was het een leuk rondje. De rest van de dag had ik wel last van mijn benen, en heb ik weinig stappen meer gezet. Gelukkig ging het de volgende dag weer prima. Volgend weekend nog een keer, en dan moet het lukken!

De 32,8 kilometer om de Kaag.

Wij hopen er over twee weken volledig klaar voor te zijn. Dan rest alleen nog jouw bijdrage: help de vluchtelingen! Niet omdat ik er een eind voor loop, maar omdat ze je hulp hard nodig hebben. Elk bedrag is welkom, bedankt!

Op gesprek bij de kandidatencommissie

Anderhalve maand geleden stuurde ik mijn kandidaatstelling voor de gemeenteraad op naar de kandidatencommissie van GroenLinks Leiden. Een een paar weken geleden ontving ik de uitnodiging voor een gesprek, en zaterdag 20 mei was het zover!

Bij de uitnodiging zat de vraag om een pitch van 2-3 minuten voor te bereiden met als onderwerp “Wat zou jij willen agenderen in de gemeenteraad?” Ik heb gekozen om over een van m’n stokpaardjes te vertellen: de “zinloze stenen”. De pitch zal ik in een volgende blogpost met julie delen.

Van tevoren had ik deze pitch al even geoefend voor een collega. Zijn belangrijkste feedback was dat ik de pitch wel erg rustig gaf, met niet veel verschillen in toonhoogte of volume. Dat herken ik wel, dat is wat er gebeurt als ik zenuwachtig ben. Ik krijg dan te horen: wat gaf je de presentatie mooi rustig.

“Mooi rustig” was echter niet waar ik op uit was, en ik heb toen besloten om een klassieke truc te gebruiken: eerst de uitgeschreven presentatie goed oefenen, en daarna het papier wegdoen en er niet meer naar kijken. Op die manier loopt het allemaal een stuk soepeler.

Zaterdag werd ik fris en uitgerust wakker omdat ik de avond ervoor op tijd naar bed was gegaan. Rustig ontbijten en lunchen, een enkele keer m’n pitch oefenen, en ik was er klaar voor.

Het gesprek vond plaats bij een van de leden thuis. Ik had een overhemd aan gedaan om een nette indruk te maken, maar ik was aangenaam verrast toen de deur werd opengedaan door iemand in een korte broek. Dat stelde me gelijk op mijn gemak; ik hou wel van informeel.

We gingen naar boven, en aan de eettafel zaten de twee andere leden van de kandidatencommissie. Het was fijn dat ik iedereen al kende. Ik kreeg een kop koffie aangeboden, en werd gelijk gevraagd om mijn pitch te geven.

De pitch ging goed, hoewel ik merkte dat ik toch wel wat gespannen was. Ik heb in ieder geval al mijn punten genoemd, en me niet versproken. Blijft raar dat het toch een beetje eng is, ondanks dat je weet dat je het kunt.

Na de pitch begon het gesprek, wat soepel verliep.  Aan het eind heb ik de commissie gevraagd om tips over het omgaan met het feit dat ik zowel bestuurslid ben als kandidaat. Ik heb genoemd dat we dit al met het bestuur hebben besproken en  met wat verantwoordelijkheden hebben geschoven om alle schijn van belangenverstrengeling te vermijden. Ze hadden hier niet veel aan toe te voegen, behalve dan het algemene advies “bij twijfel: niet doen”.

Nu is het afwachten. Misschien volgt er nog een tweede gesprek, als de kandidatencommissie of ik daar behoefte aan hebben. Nadat de commissie met alle kandidaten heeft  gesproken, hoor ik op welke plek zij mij voorstellen. Uiteindelijk beslist in het najaar de ALV over mijn definitieve plek op de lijst.

Ik hou jullie op de hoogte! Voor mijn route naar de gemeenteraad gebruik ik de hashtag #gerard2018. Voel je uiteraard ook vrij om die zelf ook te gebruiken!

“Of eet je vegetarisch?”

Het is zover.  Ik ben (en noem mezelf) nu vegetariër. Vegetarisch gaan eten was voor mij geen beslissing die ik van de ene op de andere dag heb genomen. Het was een heel proces.

Lang geleden heb ik er wel eens over nagdacht of ik zou stoppen met het eten van vlees. Ik heb toen besloten het niet te doen, omdat ik het toch niet zielig genoeg vond voor de dieren en omdat ik dacht dat het allemaal teveel gedoe zou zijn.

Nadat ik, iets meer dan een jaar geleden, actief werd bij GroenLinks ben ik er nog eens over gaan nadenken. Ik was nooit een enorme vleeseter, en at het al 1-2 dagen per week niet. Gewoon omdat dit in sommige recepten niet nodig is. De milieuaspecten was ik niet mee bezig, maar daar ben ik me toen langzaam van bewust geworden. Dat was de druppel. Vlees eten was niet meer echt fijn.

Ik heb toen ongeveer een jaar lang bij het koken geen vlees door het eten gedaan, en het ook niet op brood gegeten. Vis at ik nog wel, en buitenshuis at ik een enkele keer nog vlees. Dat beviel uitstekend, en het ging eigenlijk vanzelf. Op vis is echter ook wel wat aan te merken, en op een gegeven moment heb ik besloten dat ook maar te laten staan.

De laatste maanden was ik een soort undercover-vegetariër. Ook voor mezelf. Gewoon om mee te doen eet je dan wel vlees bij een barbeque. Ook met het idee: een enkele keer vlees eten sloopt niet gelijk de planeet, en het is leuk, gezellig en lekker. Daarvan merkte ik echter dat ik het toch niet fijn vond. Mijn geweten kon het niet aan.

Vorige week, op een barbeque bij m’n overburen,  moest ik weer kiezen. Die keus werd me overigens wel makkelijk gemaakt, met “of eet je vegetarisch?”. Na mijn “liefst wel” antwoord ben ik  nog even naar de supermarkt gelopen voor wat extra vleesvervangers. Ik kon ze zo bij de spullen van de twee andere vegetariërs leggen.

Het vegetarisch barbequen beviel me uitstekend. “Nep” vlees eet ik niet veel, maar de vegetarische worstjes van de barbeque smaken prima, en zelfs de groenteschijf lukte goed, werd extra lekker met een beetje rooksmaak. Is een echt worstje of een echte hamburger net iets lekkerder? Ja, maar zo is het nu eenmaal.

Ik wil graag alle vegetariërs bedanken die de weg hebben bereid. Zonder de ervaringen van thuis al regelmatig vegetarisch eten vanwege m’n zusje, en zonder het fijne aanbod van vleesvervangers in de supermarkt, was de uitdaging een stuk groter geweest. Vegetarisch eten is intussen zo mainstream dat niemand er meer van opkijkt. Ja misschien als je het wordt, maar dat gaat weer snel over.

Wil je zelf iets doen maar is vegetariër worden een brug te ver? Eet dan minder rundvlees! De methaanuitstoot van koeien is significant. Een interessante film om te kijken is Cowspiracy. Die film haalt wel alles uit de kast om je te overtuigen, maar het punt is duidelijk.

P.S. De volgende stap is natuurlijk veganistisch eten. Kaas is ongeveer even slecht voor het klimaat als kip, en op het houden van dieren is vaak wel wat aan te merken. De stap naar veganist wacht ik echter nog even mee. Eerst even vegetarisch zijn. Misschien zien jullie volgend jaar een nieuwe blogpost verschijnen.

Bezoek aan Islamitisch Centrum Imam Malik

Het is woensdagavond 26 april. Op een koude avond, de dag voor koningsdag, verzamelen we ons op het pleintje voor Islamitisch Centrum Imam Malik, de moskee aan de Willem de Zwijgerlaan. De zon is nog niet helemaal onder, maar het plein ligt al in de schaduw.

Rachid Oucharia, bestuurslid van de moskee, staat al op ons te wachten. Als iedereen er is begint hij de rondleiding met de woorden: “Ik heb slechts één voorwaarde: geen blad voor de mond. Jullie mogen alles vragen!” Dat laten de GroenLinksers zich natuurlijk geen twee keer zeggen, en voor we het weten staan we een kwartier buiten in de kou naar de uitgebreide antwoorden van Rachid te luisteren. Naast het beantwoorden van vragen vertelt hij ook over de geschiedenis van de moskee. Deze is volledig zonder buitenlandse financiering gebouwd, en was in 2012 af.

Via de parkeergarage gaan we de moskee in, en bij de bewassingsruimte krijgen we te horen over de islamitische uitvaarten die ze volledig zelf organiseren. Vaak wordt de overledene daarna in het land van herkomst begraven.

Als we op onze sokken de gebedsruimte binnenstappen moeten we eerst nog stil zijn. Nieuwsuur is aanwezig, en ze schieten hun laatste shot. Staand op het heerlijk zachte tapijt krijgen we informatie over de islam zelf, en hoe hier binnen en buiten de moskee mee wordt omgegaan. Waar eerst de moskee volledig verlaten was beginnen nu langzaam mensen binnen te druppelen.

Voordat het gebed begint gaan we nog even naar de vrouwengebedsruimte, die als vide is uitgevoerd. Mannen en vrouwen kunnen gescheiden bidden, maar horen wel hetzelfde gebed.

Rachid is nog volop vragen aan het beantwoorden als de oproep tot het gebed door de moskee schalt. We verlaten de gebedsruimte en doen onze schoenen weer aan. Intussen horen we een stuk van het gebed (in het Arabisch), wat ook in de gangen goed te horen is.

Na de rondleiding blijven veel mensen buiten nog even napraten. Het bezoek heeft duidelijk indruk gemaakt. Rachid is nog beschikbaar voor vragen en een aantal mensen maakt hier dankbaar gebruik van.

Het is duidelijk dat één avond volstrekt onvoldoende is om alles te weten te komen, dus tijd om na te denken over een volgend moskeebezoek. Er zijn in Leiden nog twee andere moskeeën waar we ook benieuwd naar zijn.

Wil je zelf een keer een rondleiding door deze moskee? Vanaf 10 personen kan er een rondleiding worden georganiseerd, maar je kunt altijd even contact opnemen met Rachid via r.oucharia@icimleiden.nl. Misschien is er een rondleiding waar je bij kunt aansluiten.

Kandidaatstelling gemeenteraad

Ik heb me kandidaat gesteld voor de gemeenteraard in Leiden voor GroenLinks!

De komende maanden gaat de kandidatencommissie aan de slag om alle kandidaten te beoordelen en een voorstel te doen voor een kandidatenlijst. In het najaar van 2017 beslissen de leden (minimaal 3 maanden lid) dan wat de definitieve lijstsamenstelling en -volgorde wordt.

Hieronder de motivatie die ik naar de kandidatencommissie heb gestuurd:

Waarom wil je gemeenteraadslid worden?
Ik wil graag mijn enthousiasme en optimisme gaan inzetten in de raad, om samen met de andere fractieleden (en de andere partijen) er voor te zorgen dat we het beste uit de stad en de regio halen.

Wat heb je tot dusver gedaan in Leiden?
De afgelopen jaren heb ik me al op kleine schaal ingezet voor Leiden, als leiding bij de Paulus Zeeverkenners, een waterscoutinggroep vlakbij het centraal station. Het was erg leuk om bezig te zijn om kinderen een leuke en nuttige tijd te laten beleven. Nog steeds help ik hier een paar keer per jaar bij een kamp of activiteit.

Nu (april 2017) ben ik alweer meer dan een jaar actief lid van GroenLinks, waarvan een half jaar als bestuurslid van de afdeling Leiden. Het is leuk om mijn vaardigheden op een wat grotere schaal in te kunnen zetten, nu voor een afdeling van een politieke partij. Het is mooi om te zien dat iedereen zich hier uit overtuiging inzet. Ook voelt het erg goed om iets met mijn ideeën te kunnen doen.

Ben je er klaar voor?
Bij de komende gemeenteraadsverkiezingen ben ik anderhalf jaar bestuurslid, en tegen die tijd ben ik klaar voor de volgende uitdaging. Wat ik heb gezien van het raadswerk, onder andere door het bijwonen van fractievergaderingen en raadsvergaderingen, spreekt me erg aan. Er gaat veel goed in Leiden, maar er kan ook veel beter. Ik zou hier graag onderdeel van zijn.

Wat ik meebreng is inzicht, energie en enthousiasme. De eerste maanden als raadslid zullen intensief worden, met veel nieuwe zaken om te leren en me in te verdiepen. Daar kijk ik naar uit. Ook lijkt het me erg leuk om echt de stad in te gaan en met zowel burgers als sleutelfiguren te praten over mijn portefeuilles. Qua portefeuilles sta ik overal voor open, maar waar ik me graag voor zou willen inzetten is de energietransitie. Ik denk dat mijn technische achtergrond hier nuttig kan zijn.

Kun je het goed combineren met je huidige werk?
Ik verwacht dat mijn werk als hoofd ICT/ontwikkelteam bij Zermelo Software in Leiden goed te combineren valt met een functie als raadslid, aangezien er veel flexibiliteit is in werktijden en het meestal geen probleem is om op kort termijn een dag of dagdeel vrij te nemen. Wel ben ik van plan om een dag minder te gaan werken zodat ik voldoende tijd in het raadslidmaatschap kan steken.

Tip: stem GroenLinks in plaats van D66

Begrijp me niet verkeerd, D66 is geen akelige partij. Ze zijn goed voor het milieu, goed voor onderwijs en goed voor vluchtelingen. Helaas zijn ze verder (economisch) rechts.

Hier is D66 niet zo goed in:

  1. Zorg: D66 behoudt het eigen risico. Dit is een extra klap van 380 euro voor mensen die onverwacht ziek worden, en een chronische belasting op ziek zijn voor chronisch zieken. Ja, de zorgvraag neemt een fractie toe, maar dat blijft zeer beperkt. Bovendien kun je je afvragen of het juist niet beter is als mensen een keer teveel naar de dokter gaan dan een keer te weinig, en dan later tegen veel hogere kosten met spoed opgenomen moeten worden. Ziek zijn is geen eigen risico!
  2. Gelijkheid: D66 heeft er het volste vertrouwen in dat als je maar goed onderwijs krijgt dat je dan alles kunt worden. Astronaut ofzo. Helaas is dat echt niet voor iedereen weggelegd. GroenLinks gelooft in goed onderwijs, en wil fors investeren om bijvoorbeeld de klassen te verkleinen, maar wij geloven ook dat er grenzen zijn aan de maakbaarheid van jezelf. Soms wordt je ziek, soms heb je een handicap. Soms ben je nou eenmaal wat minder goed in leren. Ook dan verdien je een mooi leven, en daarom wil GroenLinks de gelijkheid vergroten. Dit doen we bijvoorbeeld door de belasting op arbeid voor lage en middeninkomens (tot modaal) te verlagen, en door belastingontwijking aan te pakken. Ook mensen die meer verdienen dan 150.000 euro per jaar gaan wat meer belasting betalen.
  3. Wegnemen van zorgen bij de PVV aanhang: D66 pleit voor een humaan vluchtelingenbeleid, en voor een goede omgang met mensen met een migratieachtergrond. Ze doen er echter niets aan om de onvrede weg te nemen die nu heerst bij een grote groep Nederlanders. Deze mensen hebben het idee hebben dat ze tot een onderklasse behoren die wordt onderdrukt door de elite. Bij GroenLinks willen we er zijn voor alle Nederlanders, ook voor degene die zichzelf nou eenmaal minder goed kunnen redden. Dit doen we door onze inspanningen op het gebied van zorg en gelijkheid.

Dit zijn de redenen waarom ik GroenLinks stem en geen D66. Jij moet je eigen keuze maken. Ga echter niet strategisch stemmen! (ook niet op GroenLinks) Dit is wat GroenLinks zegt over hun verschillen met D66 Dit is wat D66 zegt over hun verschillen met GroenLinks Beide partijen beweren dat ze de uitstoot van broeikasgassen het meeste verminderen. GroenLinks vermindert onze eigen uitstoot het meeste, maar D66 koopt (heel slim voor de doorrekening) Europese certificaten op waardoor andere landen minder kunnen uitstoten. GroenLinks wil het emissierechtensysteem hervormen waardoor het niet nodig is om zelf deze certificaten op te kopen. Als dat niet lukt kunnen we dat altijd nog doen. Het kost D66 immers maar 0,3 miljard. Opmerkingen van Gerard:

  1. Werkgelegenheid: Het CPB hanteert een model waarbij ze ervan uitgaan dat iedereen die werk zoekt dat ook zal vinden. Dit getal is dan ook beter te interpreteren als: hoeveelheid mensen die op zoek gaan naar werk. Dat neemt bij D66 inderdaad toe. Bij GroenLinks gaat het arbeidsaanbod echter een stuk meer omhoog dan bij D66, en stijgt het Bruto Binnenlands Product even sterk als bij D66. Lastig te interpreteren allemaal, maar het zal elkaar niet veel ontlopen.
  2. D66 geeft aan 1 miljard meer uit te geven aan onderwijs. Dat klopt, want zij begroten 3,8 miljard en GroenLinks (maar) 2,8 miljard. GroenLinks geeft echter 1,8 miljard meer uit aan milieu, en 1 miljard aan internationale samenwerking. Als je dat niet doet dan blijft er inderdaad nog meer geld over voor onderwijs.
  3. Op het gebied van de opvang van vluchtelingen scoort GroenLinks bij Oxfam Novib inderdaad iets slechter dan D66. Komt vooral omdat we over een aantal zaken (die we wel belangrijk vinden) niets zeggen in ons programma. Het gaat dan over makkelijkere naturalisatie en de huisvesting van vluchtelingen.
  4. D66 zegt “Ten slotte blijkt in de praktijk vaak dat GroenLinks geen verantwoordelijkheid wil of kan nemen.” Ik zeg dan: wat???
  5. Technisch: let er bij het vergelijken van de Gini-coëfficiënt in de CPB doorrekening op dat deze in de tabel van het CPB op pagina 18 uitgaat van veranderingen ten opzichte van het basispad. Bij D66 lijkt deze af te nemen, maar in totaal neemt de ongelijkheid nog steeds toe.

Amendement: sluit de deur niet voor genetische modificatie

Op de amendementenavond van GroenLinks Leiden hebben we samen nagedacht over wat er beter zou kunnen aan het verkiezingsprogramma. Hieruit zijn een aantal mooie amendementen gekomen, maar op een zou ik nog graag extra toelichting geven. Het gaat om het volgende amendement:

Blz 47 punt 6.13: “In Nederland wordt gestreefd naar landbouw die vrij is van transgenetische manipulatie. Cisgenese wordt onder strikte voorwaarden toegestaan.” vervangen door “Genetische modificatie, mits zorgvuldig gebruikt en voldoende gereguleerd, kan een goede manier zijn om de landbouw duurzamer te maken.”

Waarom deze aanpassing? Wat wordt er precies bedoeld met transgenetische manipulatie en cisgenese? Ik zal proberen bondig een overzicht te geven.

Transgenetische manipulatie is het overzetten van genen van de ene naar de andere soort. Deze genen kunnen bijvoorbeeld resistentie tegen een ziekte opleveren, of de voedingswaarde van een gewas verhogen. Het woord “trans” betekent in dit geval dat het genen zijn die niet via conventionele veredeling overgezet zouden kunnen worden. Graan en aardappels kun je niet kruisen, maar je zou wel een gen kunnen overzetten via transgenetische modificatie.

Een belangrijk punt om mee te nemen voor transgenetische modificatie is dat dit ook wel omschreven wordt als “horizontale” overdracht. Dit gebeurt bij bacteriën en andere “simpele” organismes aan de lopende band. Bij planten en dieren is dit niet zodanig het geval, maar er zijn aanwijzingen dat dit in de natuur wel sporadisch gebeurt. Het is dus niet per definitie “tegennatuurlijk”. Overigens is dit wel een argument om voorzichtig om te gaan met de genen die we overzetten, het mag geen catastrofale gevolgen hebben als dit gen ook in een andere soort terecht komt. Bij het voorbeeld van resistentie tegen een plantenziekte is de impact waarschijnlijk beperkt.

Bij cisgenese (dus cisgenetische manipulatie) zet je genen over binnen één soort. Je hebt twee soorten graan, en je zet het resisitentiegen over. Dit zou ook via conventionele veredeling kunnen, maar dat zou een stuk langer duren en de resultaten zijn misschien minder goed, omdat je ook ongewenste eigenschappen overzet. Het is minder avontuurlijk, en dus mogelijk veiliger dan transgenetische modificatie.

Naast alle gevolgen voor natuur en milieu is het natuurlijk ook belangrijk om na te denken over mogelijke gezondheidsrisico’s. Volgens mij zijn die goed te overzien en zeer beperkt. Op het moment dat we een plant een nieuwe stof laten aanmaken, die we normaal nooit eten, moeten we onderzoeken hoe schadelijk deze stof is voor mensen. Als niet overduidelijk is aangetoond dat deze onschadelijk is dan moeten we zorgen dat de stof niet in het gedeelte van de plant terecht komt wat we opeten. Voor aardappels mag de stof dus best in de bladeren zitten, maar niet in de aardappels zelf.

Overigens benadrukken we in het amendement ook dat het doel van de genetische modificatie is om de duurzaamheid te verhogen. Een leuk kleurtje o.i.d valt hier dus nadrukkelijk niet onder.

Over het geheel gezien vind ik het zonde om genetische modificatie zonder meer te verbieden. Strenge regels en strak toezicht moeten het mogelijk maken, ook om hier verder ervaring mee op te doen. Natuurlijk moeten we wel in de gaten blijven houden wat de gevolgen zijn voor de natuur. In ieder geval moeten we voorkomen dat er juist door genetische modificatie meer bestrijdingsmiddelen worden gebruikt, maar dat spreekt voor zich. Overigens zijn er behoorlijk veel gewassen die intussen in genetisch gemodificeerde vorm verbouwd worden. In 2010 was al 10% van de landbouwgrond in de hele wereld beplant met genetisch gemodificeerde planten.

Ik hoop dat jullie allemaal dit amendement willen mede-indienen.

~ Gerard

P.S. Enkele voorbeelden van positieve transgenetische modificatie:

  1. “Bt planten”, die tussen 1996 en 2005 een 16% reductie in het gebruik van insecticide in de VS hebben opgeleverd.
  2. Mais die beter tegen droogte kan (ja, van Monsanto)
  3. Medicijnproductie met bacteriën
  4. Gouden rijst, wat als doel heeft het vitamine A tekort onder kinderen te verhelpen.

Op Wikipedia en elders op internet zijn nog veel meer voorbeelden te vinden.

En nu?

Ik vond het een onzin-referendum, en ik wist niet of referenda sowieso een goed idee waren. Moet je het nemen van beslissingen niet overlaten aan mensen die er verstand van hebben? De afgelopen weken is dit standpunt op de proef gesteld.

Het is nu donderdag. Gisteren was het tot 21:00 spannend of de opkomstdrempel gehaald zou worden. De mogelijke run naar de stembureau’s van de tactische stemmers was de joker van de VOOR stemmers. Helaas bleek de joker niet te zijn ingezet. Voor de mensen die zeggen: “was ik maar thuis gebleven”, had je echt liever 20% opkomst met 100% tegen gewild? Dat was een veel negatiever resultaat geweest.

Dit referendum werd ook wel het “feest voor de democratie” genoemd. En waarom ook niet? Iedereen, van oud genoeg tot oud mocht naar de stembus, en mocht aangeven wat hij of zij er van vond. Veel mensen vonden dit geen goed onderwerp, maar alsnog is 32% van de mensen gaan stemmen. Een gedeelte om het reeds genomen besluit te steunen, maar een nog groter gedeelte om dit juist af te keuren.

61% was tegen. In Leiden, mijn woonplaats, was het 45%. Alsnog! Ik wist al dat ik in een bubbel leefde, maar dit is wel confronterend. Ik heb onder mijn vrienden, kennissen en collega’s niemand gesproken die tegen dit verdrag was. Het was ofwel voor, ofwel “meh”. Het kan natuurlijk zijn dat ik niet goed heb opgelet, maar het verschil tussen niemand en de helft zou me wel opgevallen zijn.

De regering en het parlement hadden dit uiteraard ook niet verwacht, die handelden toen ze deze wet aannamen in de veronderstelling dat een meerderheid van de Nederlanders het met dit plan eens zouden zijn. Was dat ook zo en is het puur populisme geweest wat de balans heeft doen doorslaan? Of zit het parlement inderdaad niet op één lijn met het volk?

Er moet iets aan de hand zijn, anders gaan niet zoveel mensen tegen stemmen. Dat hebben ze echt niet voor de grap gedaan. Dat dacht ik overigens eerder wel over de handtekeningen voor het referendum, maar daar ben ik nu niet meer zo zeker van. Er is toch iets, een gevoel van onvrede, een angst voor bedreigingen vanuit Europa. En ja, die gevoelens zijn ook belangrijk. Daar mag je het best over hebben.

Het opkomende populisme is soms beangstigend, grote massa’s mensen die niet weten waar het over gaat en gewoon achter retoriek aanlopen. Nu is het mooie van een referendum dat we niet op een persoon hoeven te stemmen, en zelfs niet op een partij. Het kan gewoon puur om de inhoud gaan. Dat zou het voor de inhoudelijke discussie alleen maar makkelijker moeten maken.

Waarom is het dan niet gelukt om de tegenstemmers met feiten te overtuigen? Het ging waarschijnlijk mis toen we het voor onszelf als “onredelijke angst” of als “onderbuikgevoelens” gingen bestempelen. Als we geloofwaardige garanties hadden kunnen bieden dat hun angsten niet gingen uitkomen dan hadden we ze misschien kunnen overhalen.

En hoe zit het met de 70% die niet heeft gestemd? Wat denken zij er van? Wie weet komen ze de volgende keer de regering steunen. Wie weet waren ze even verdeeld als degene die niet zijn thuisgebleven. Ik hoop dat iemand dit gaat onderzoeken.

Sommige mensen hebben makkelijk praten. Als je op een berg woont dan hoef je niet bang te zijn voor overstromingen. Je spreekt dan ook alleen mensen die lekker met hun hoofd in de wolken zitten. Gelukkig leven we in een democratie, en komen er zo af en toe signalen uit het dal dat het beter moet. Laten we er van genieten, en laten we er van leren. De schade valt deze keer mee: Nederland heeft toch geen doorslaggevende stem.

~ Gerard

P.S. Voor de volgende keer: de handtekeningendrempel van 300.000 kunnen we behouden, 1/3 van de Nederlanders vond het uiteindelijk immers belangrijk genoeg om naar de stembus te komen. Die opkomstdrempel van 30% moet er echter af. Voor een raadgevend referendum is dat onzin, want ook bij 29% zullen er politieke consequenties volgen. Het lokt alleen maar strategisch stemmen uit.

Ik ben erg benieuwd waar het volgende referendum over gaat. Het mag niet verlammend gaan werken, maar als er bij nieuwe wetten gedacht zou worden “kunnen we dit in een referendum verdedigen” dan zou dat alleen maar goed zijn. Natuurlijk moeten politici wel hun verantwoordelijkheid nemen. Voor een wet stemmen betekent ook campagne voeren voor die wet als het een referendum wordt. Zo nee, dan moeten we ze daar op afrekenen. We zijn met z’n allen verantwoordelijk voor de geloofwaardigheid van de politiek.

P.P.S. Ik heb dit niet allemaal zelf bedacht, de ideeën kwamen tevoorschijn uit de discussies die ik met verschillende mensen over dit onderwerp heb gevoerd. De leden van GroenLinks Leiden wil ik hier extra voor bedanken.

Stem voor!

Ik ga morgen stemmen en ik ga VOOR stemmen.

Waarom stemmen? Is het referendum geen grap? Nee, voor veel mensen niet. Het lijkt erop dat het opkomstpercentage gehaald gaat worden. Als we het samenvatten als “Meer of minder samenwerken met Oekraïne?” dan wordt het een simpele vraag. Wel erg jammer dat het TEGEN kamp dingen roept die niet kloppen. Nee, het verdrag betekent niet dat Oekraïners opeens hier kunnen komen werken. Nee, het betekent niet dat Oekraïne lid wordt van de EU.

Ik ben voor. Waarom? Ik gun Oekraïne een toekomst met meer democratie en met minder corruptie. Met dit verdrag helpen we ze hierbij. Samenwerking is goed voor ons, voor Oekraïne en voor de wereld. Het is erg moeilijk om als leek het verdrag te lezen en te doorgronden, maar ik heb er vertrouwen in dat onze gekozen regering een goed besluit heeft genomen. GroenLinks, PvdA, D66, CDA en VVD zijn ook voor.

Stem morgen dus VOOR! Bedankt!